Wielka pulpetta

 Wielka Pulpettia - święto osób cierpiących na zpulpecenie włosa głowowego.

Obchodzi się je 28 czerwca roku przestępnego. Jest ono nieuznane przez Światową Organizację

Świąt, co sprawia, że obchodzący są kwalifikowani jako sekta, ale wierni pulpetorzy mają wszystko

w głębokim nosie. Poza tym wśród zpulpeconych są wytrawni procarze, więc wielu smutnych panów w garniturach którzy przyszli na imprezę, skończyło z dziurą w głowie.

Puszczanie lampionów

Tego dnia świętujący ubierają się w obszerne, brązowe stroje, malują twarze na brązowo i idą do parku, przyozdobionego brązowymi lampionami, w środku którego stoi ognisko, a wokół niego okrągłe drewniane siedziska. Imprezę otwiera nowy zwierzchnik pulpecjuszy, wybraany głosowaniem poprzedniego dnia. Świętowanie rozpoczyna o siedemnastej, odtańczeniem pulpetalca . Po tańcach uczestnicy pieką pulpety i brązowe pianki na ognisku. Potem są konkursy w rysowaniu pulpetów, w trafianiu pulpetem do wiadra, w śpiewaniu Mój pulpecie, Przez pulpety spalone i innych piosenek pulpetorycznych. Około dziewiętnastej zaczyna się kolejna seria tradycyjnych pulpetańskich tańców : Pulpetaczka, pulpecik i półgodzinna wersja pulpetalca.  Kiedy się ściemni, imprezowicze puszczają lampiony, a później oglądają sztukę teatralną o tematyce pulpetorycznej i piją brązowy napój z kulistych szklanek. Po zakończeniu przedstawienia, imprezowicze zaczynają się rozchodzić do domów.

Potem dzieci przebijają wielką piniatę – pulpeta. Ten i następny dzień jest wolny, ale inni ludzie(a zwłaszcza szefowie pracujących zpulpeconych) nie uznają tego święta. Pulpetańcy wymykający się z pracy najczęściej ją tracą, ale w swej wielkiej pulpeckiej radości gotowi są nawet pracować w Maku, byleby nie kazano im wyrzucać pulpetów, bo to dla nich czyn niewybaczalny – niejadalne ze starości pulpety należy spalić w świętym miejscu pulpecjuszy.